Aργά, η αγάπη, τρυπώνει λαβώνει σαν σπαθί... (Σαβίνα Γιαννάτου, Νίκος Κυπουργός)

Aργά, η αγάπη
τρυπώνει λαβώνει σαν σπαθί
γοργά κυλάει στο βλέμμα στο αίμα στο φιλί

Tι κι αν σε κάστρο απάτητο ο άνθρωπος το νου διπλά κλειδώνει
με βήμα αλαφροπάτητο η αγάπη του, σαν άνοιξη ζυγώνει

Aργά, η αγάπη
τρυπώνει λαβώνει σαν σπαθί
γοργά κυλάει στο βλέμμα στο αίμα στο φιλί

Tι κι αν φορείς πουκάμισο
που ως το λαιμό, που ως το λαιμό κουμπώνει
απ' τα κουμπάκια ανάμεσα
ο έρωτας, ο έρωτας τρυπώνει..